Blog 4: In gesprek met een arts in eHealth

Ik ben op zoek naar de mogelijkheden op de arbeidsmarkt met een doktersdiploma. De standaardroute van arts-assistent tot medisch specialist in het ziekenhuis kennen we allemaal door de coschappen, maar wat is er buiten het ziekenhuis eigenlijk allemaal te kiezen? Elke week staat er een blog online, de ene week over van alles wat te maken heeft met het maken van die keuze, de andere week een inkijkje in het leven van een dokter die andere keuzes gemaakt heeft. Want hoe ziet je dag er dan uit? Waarom zijn keuzes gemaakt? En hoe is hij of zij gekomen op de plek waar die dokter nu staat?

Deze week ga ik in gesprek met dokter Renske Braken, een creatieveling die graag out of the box denkt, het beste wil voor de patiënt en ook de processen rondom de zorg interessant vindt en graag verbetert. Ze is in 2019 afgestudeerd en is inmiddels werkzaam als arts in eHealth. Een hele andere richting dus! Super stoer!


Wat ontzettend leuk dat je wilt vertellen over jouw zoektocht en jouw huidige baan! Vertel eens, wat doe jij nou precies?
Ik werk bij everywhereIM, een relatief jong eHealth bedrijf gevestigd in Amsterdam. Hier ben ik tijdens mijn tweede masterstudie als bijbaan begonnen, 1 à 2 dagen in de week. Het bedrijf bestaat eigenlijk uit vier pijlers. Allereerst heeft het eigen software producten ontwikkeld. Met één van die producten, genaamd No-Code Greg, kan eigenlijk iedereen gemakkelijk een medische richtlijnen app ontwerpen zonder enige kennis van programmeren nodig te hebben. Daarnaast geven we zelf ook medische apps uit gericht op onderwerpen waarvan wij denken dat behoefte aan is binnen de zorg. Hiernaast werken we ook veel samen met grote klanten zoals ziekenhuizen, onderzoeksgroepen, overheidsinstanties of farmaceuten waarvoor we apps ontwikkelen met No-Code Greg, of custom-made, waarbij we een app helemaal ‘from scratch’ opzetten. Buiten het ontwikkelen van apps hebben we een consulterende rol in CE markering van medische apps. Software die kwalificeert als medisch hulpmiddel, maar niet is voorzien van een CE-markering mag namelijk niet worden verhandeld. Met het aanbrengen van een CE keurmerk geef je aan dat je medische product voldoet aan de Europese eisen wat betreft kwaliteit en veiligheid.

Wauw, wat een bijzondere baan! Heel wat anders dan de meeste afgestudeerde artsen doen. Waarom heb jij gekozen voor de baan die je nu doet? Wat stond je tegen aan het dokterschap? 
Tijdens de coschappen twijfelde ik al over het dokterschap, ik voelde me niet zo thuis in de ziekenhuiswereld. Ik had moeite met de cultuur, het is toch best een haantjescultuur, veel autoriteit, erg protocollair en weinig autonomie. Daarnaast miste ik de creativiteit, ik houd van ‘out of the box’ denken, kijken naar de specifieke wensen van de patiënt en niet het strakke protocolwerk. Ik ben altijd erg breed geïnteresseerd geweest, ik vind verschillende dingen leuk en ik ben ook best idealistisch ingesteld: ik wil graag dingen beter maken. Ik richt me dus liever niet alleen op het menselijk lichaam, maar ook op alles eromheen: het opstellen van beleid bijvoorbeeld en het management rondom alle zorgprocessen. Dat super specialistische in het ziekenhuis past gewoon minder goed bij mij. 

‘Ik had moeite met de cultuur, het is toch best een haantjescultuur’

Vond je het een lastige keuze om te maken om niet in het ziekenhuis te gaan werken? 
Ja, ik vond het zeker een lastige keuze. Al vond ik de struggle tijdens de coschappen misschien wel het lastigst. Iedereen was zo enthousiast over de coschappen en ik voelde me toch niet zo goed op mijn plek en dacht ‘ja maar wat wil ik dan wel?’. Toen ben ik gaan praten met de studieadviseur en mijn mentor en die lieten mij zien dat er eigenlijk heel veel andere opties waren naast en na Geneeskunde. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om tijdens het afronden van mijn master Geneeskunde een tweede master te volgen aan de VU in Amsterdam en daar voelde ik me direct thuis!

 Wat voor master is dat dan? 
Wil je dat echt weten? Het is een hele lange naam haha. 
De master heet: Management, Policy Analysis and Entrepreneurship in Health and Life Sciences (MPA). En dan de communicatie richting. Mond vol he ;). 
Het is een tweejarige onderzoek master. Ik vond het zo leuk om allerlei nieuwe dingen te leren rondom de zorg en ook om heel veel verschillende soorten mensen te leren kennen. In juni dit jaar rond ik deze master af, ik ben nu bezig met het schrijven van mijn scriptie, maar daarnaast werk ik 4 dagen. 

Hoe ziet jouw werkdag eruit? 
Pfoe, dat verschilt veel, het is heel gevarieerd werk, dat maakt het meteen ook zo leuk! 
Meestal start de dag met een overleg met het team, ik stuur het medische team aan dus tijdens dat overleg bespreken we welke projecten er zijn, waar we staan en wat er nog moet gebeuren. Daarnaast heb ik veel meetings met klanten, dat kunnen dan professoren zijn uit het ziekenhuis of promovendi van bepaalde onderzoeksgroepen, maar soms ook mensen van de overheid of studenten bijvoorbeeld. Dan nemen we hun specifieke wensen door en maak ik, samen met onze software developers een plan om het idee om te zetten in een medische app. De developers richten zich op de technische ontwikkeling en wij (de artsen) richten ons voornamelijk op de inhoud en het design van de app, daar kan ik mijn creativiteit echt in kwijt! Daarna volgen er nog een aantal afspraken om de app te finetunen en uiteindelijk te testen. Verder ben ik bezig met documentatie rondom het CE-markeren, maar dat is met name juridisch papierwerk en vind ik het minst leuk. 

Een voorbeeld van één van de ontwikkelde apps

Hoeveel vrijheid heb jij in je werk? Hoeveel uur werk je en wie bepaalt er wanneer jij werkt en hoe je werkdag eruit ziet?
Ik heb heel erg veel vrijheid in mijn werk, dat vind ik ook meteen het allerleukst en allerfijnst. Het is erg flexibel en ik bepaal in principe zelf wanneer ik werk, ik ben echt baas van mijn eigen agenda. Nu werk ik 4 dagen, één dag per week is gereserveerd voor het schrijven van mijn scriptie. Echter worden die 4 dagen ook wel eens 4,5 dag, want het is vaak druk, maar dat is niet erg. 

Ik neem aan dat jij geen diensten hebt nu of toch wel? 
Nee dat klopt, ik ben de weekenden en avonden vaak vrij, heerlijk! 

Kun je gemakkelijk rondkomen van jouw salaris, of is het financieel momenteel zoals tijdens de studententijd (een dubbeltje op z’n kant)?
Dat verschilt erg per bedrijf denk ik. Ik werk en studeer nu nog dus daar hoort een ander salaris bij. Als ik straks volledig afgestudeerd ben heb ik denk ik een salaris zoals de meeste arts-assistenten. Echter werk ik minder uren en heb ik geen diensten, dus mijn uursalaris is relatief gezien misschien wat hoger ;). 

Wat zijn in jouw baan de doorgroeimogelijkheden of zijn die er niet echt?
Eeuhm, ik denk dat dat per bedrijf ook weer verschilt. In principe heb ik doorgroeimogelijkheden naar een meer leidinggevende functie over een groter team.  

Stel er zijn mensen mega enthousiast geworden van jouw verhaal en zij zouden hetzelfde willen doen. Heb je tips? 
Ik denk dat er weinig bedrijven zijn die echt medische apps ontwikkelen, maar er zijn veel bedrijven die zich bezighouden met eHealth. Daarin zijn veel banen voor artsen! Veel collega’s van mij hebben deze baan parttime naast hun werk als klinische dokter of bijvoorbeeld promovendus. 

Mis je het ziekenhuis wel eens? En voel je je nog dokter? 
Ja en ja. Ik mis het ziekenhuis zeker wel eens, maar voel me ook nog dokter, al is dat wel een stuk minder dan eerst. Ik mis met name de medische inhoud soms, ik vind het menselijk lichaam zo interessant en daar houd ik me nu toch minder mee bezig. En ohja, het praktische mis ik, soms zou ik weer even een infuus of bloedgas willen prikken! Het patiëntencontact daarentegen mis ik eigenlijk niet zo erg. 

Word je ooit weer een klinische dokter?
Sowieso niet in het ziekenhuis denk ik, maar wellicht iets buiten het ziekenhuis. Ik vond de forensische geneeskunde leuk, maar cosmetische arts of arts bij de GGD lijkt me ook leuk. Iets meer in lijn met mijn huidige studie, zoals een functie binnen het management van een ziekenhuis lijkt me ook interessant, dus wie weet! 

‘Ik zou iedereen dan ook willen aanraden om zijn/haar eigen pad te volgen en niet bang te zijn voor keuzes die misschien niet zo voor de hand liggen!’

Hoe zou je de zorg willen veranderen?
Ik zou veel meer willen bijdragen aan verandering en daarmee aan het creëren van waarde voor een patiënt, of met een chique woord: waardegedreven zorg. Daarnaast erger ik me aan de inefficiënte systemen in het ziekenhuis, helemaal nu ik weet wat er allemaal mogelijk is. Nu moet je zo vaak klikken voordat je ergens komt en is gegevens delen tussen ziekenhuizen nog zo moeilijk. Best gek zo’n inefficiënt systeem, terwijl de werkdruk erg hoog is. Dat zou ik wel willen veranderen!

Tot slot, had je bepaalde keuzes anders willen maken?
Nee, zeker niet. Ik ben nog steeds blij dat ik Geneeskunde ben gaan studeren, want het menselijk lichaam is gewoon enorm boeiend. Vooral van de coschappen heb ik zoveel geleerd. Niet alleen op medisch vlak, maar ook op persoonlijk vlak. Ik zou iedereen dan ook willen aanraden om zijn/haar eigen pad te volgen en niet bang te zijn voor keuzes die misschien niet zo voor de hand liggen!


Vragen of opmerkingen over de blog? Ik vind het leuk als je me een berichtje stuurt op instragram of via e-mail. Vrienden of collega’s die deze blog wellicht ook interessant vinden? Deel het met ze!

Blog 2: In gesprek met een cosmetisch arts

Ik ben op zoek naar de mogelijkheden op de arbeidsmarkt met een doktersdiploma. De standaardroute van arts-assistent tot medisch specialist in het ziekenhuis kennen we allemaal goed door de coschappen, maar wat is er buiten het ziekenhuis eigenlijk allemaal te kiezen? Elke week staat er een blog online, de ene week over van alles wat te maken heeft met het maken van die keuze, de andere week krijg je een inkijkje in het leven van een dokter die andere keuzes gemaakt heeft. Want hoe ziet je dag er dan uit? Waarom zijn deze keuzes gemaakt? En hoe is hij of zij gekomen op de plek waar die dokter nu staat?

Deze week ga ik in gesprek met een cosmetisch arts, niemand minder dan dokter Dionne Deibel. Ze is slechts 25 lentes jong, enorm gedreven in alles wat ze doet, maar ook een echte levensgenieter en niet te vergeten mijn oud studie- en huisgenootje.


Lieve Dionne, wat ontzettend leuk dat jij een inkijkje wilt geven in jouw leven. Vertel eens, wat doe jij nou precies?
Ik ben cosmetisch arts. Op dit moment werk ik alleen met injectables: botox en fillers dus. Ik heb de hele dag poli waarbij ik patiënten zie, de hulpvraag achterhaal, een behandelplan maak en vrijwel altijd direct de behandeling uitvoer. Mijn dag bestaat uit nieuwe patiënten en herhaalbehandelingen. Ik vind het met name gewoon heel erg leuk om met mijn handen bezig te zijn. Je ziet direct resultaat, ook al is het eindresultaat pas na 2 weken echt goed zichtbaar, onder de naald zie je de verbeteringen ontstaan en dat maakt het leuk!  Waar ik ook erg blij mee ben is de sfeer in mijn spreekkamer. Doorgaans hebben patiënten echt geen zin om naar de dokter te gaan, maar bij mij komen ze allemaal uit vrije wil. Bij ons komen patiënten blij binnen en gaan nog blijer naar buiten. 

‘ Bij ons komen patiënten blij binnen en gaan nog blijer naar buiten. ‘

Vond je het moeilijk om de keuze te maken om buiten het ziekenhuis te gaan werken? Wat stond je het meest tegen in het ziekenhuis?
Ja, ik heb enorm geworsteld met de vraag wat ik wilde gaan doen na Geneeskunde. Zoals velen heb ik tijdens mijn studie mijn best gedaan om een CV op te bouwen. Ik heb onderzoek gedaan, verschillende artikelen geschreven, in het bestuur van IFMSA (International Federation of Medical Students Associations) gezeten, bijbaantjes gehad en een jaar lang masterclasses van VCMS (Vereniging Chirurgie voor Medische Studenten) gevolgd. Ik ben na mijn studie van Eindhoven naar Nijmegen verhuisd om daar gratis fulltime onderzoek in het Radboudumc te doen, na twee andere betaalde banen ervoor te hebben afgezegd. Naast fulltime onderzoek werkte ik bij bloedbank Sanquin, want de huur moet immers ook betaald worden, maar dat betekende weken van 70-80 uur.  Kortom, ik ben nooit bang geweest om hard te werken.
Echter, om politieke redenen ben ik niet in opleiding gekomen bij het specialisme dat ik graag wilde. Een lid van de sollicitatiecommissie heeft, zonder me ooit gesproken te hebben voor de sollicitatie zelf, een veto uitgesproken dat ze mij absoluut niet op de afdeling wilde hebben om onduidelijke redenen. Op de vraag wat ik niet mis aan het ziekenhuis, moet dit het antwoord zijn: de politieke spelletjes. Mijn toekomst ligt namelijk in de handen van de leden van de opleidingscommissie, dat is een enorme machtspositie. En hun keuzes worden niet altijd gebaseerd op hoe goed je bent, maar ook of ze je aardig vinden en welke contacten je hebt. Dan voel je je heel erg machteloos.
Enfin, de tweede optie was promoveren en verder uitzoeken wat ik nou eigenlijk wilde. Om contact te houden met de kliniek ben ik aan de slag gegaan als cosmetisch arts, maar dat is zo ontzettend goed bevallen dat ik dit fulltime ben gaan doen. Het is de beste keuze die ik had kunnen maken, maar het is zeker niet zonder rouwproces gegaan. Arts worden in het ziekenhuis had ik al bijna 20 jaar voor ogen, dus daar afscheid van nemen was lastig en ging gepaard met enige traantjes ondanks dat ik wist dat het goed was. 

Hoeveel vrijheid heb jij in je werk? Hoe veel uur werk je en wie bepaalt er wanneer jij werkt en hoe je werkdag eruit ziet?
Ik werk 5,5 dag in de week, maar de dagen zijn relatief kort. Op dit moment werk ik van 9.30-17.00 uur en in de zomer wordt dit 8.30-16.00 uur. Op het moment dat ik de deur achter me dicht trek, ben ik ook echt klaar met werken. Ik volg gemiddeld twee keer per maand een webinar in de avond, dat is niet verplicht maar vind ik gewoon interessant. 
Ik werk als ZZP’er, dat houdt in dat ik mijn eigen uren en vakantie bepaal. In principe heb ik daarin alle vrijheid. Het nadeel is wel dat wanneer je niet werkt, er ook geen geld binnen komt. Dat geeft soms wel druk om meer en meer te werken. 
Binnen het werk heb ik ook veel vrijheid. De eerste maanden viel het me op dat ik in het ziekenhuis altijd alles deed met de gedachte in mijn achterhoofd ‘wat gaat mijn supervisor hier van vinden? Is het goed genoeg?’, nu heb ik geen supervisor en hoef ik alleen nog maar met de patiënt bezig te zijn.  

Heb je diensten? Zo ja, hoe vaak en zijn deze diensten druk?
Gemiddeld heb ik één week per jaar dienst. Deze heb ik al gehad en ik ben nul keer gebeld, dus ze zijn wel te doen haha. 

‘Arts worden in het ziekenhuis had ik al bijna 20 jaar voor ogen, dus daar afscheid van nemen was lastig en ging gepaard met enige traantjes ondanks dat ik wist dat het goed was.’

Hoe veel procent van je werkdag ben je bezig met administratie?
Ik denk dat ik ongeveer twee minuten per consult bezig ben met administratie, consulten duren 15 tot 30 minuten. Deze administratie is af tijdens het consult, dus het komt nauwelijks voor dat ik nog aparte administratie moet doen. 

Wat vind jij het allerleukste aan je werk? En wat is voor jou een nadeel?
Ik ben in de lead van mijn eigen behandelingen en zoals eerder gezegd, de sfeer is heel goed. Als ik een nadeel zou noemen is dat het feit dat ik me een stuk minder dokter voel.

En dan een hele brutale vraag, wat schuift dat?
Dat ligt een beetje aan de kliniek waar je werkt, maar gemiddeld één tot meerdere medisch specialisten salarissen. Het nadeel: niet werken is geen geld.

Zijn er doorgroeimogelijkheden?
Op dit moment werk ik alleen met injectables, ik wil dat graag uitbreiden met chirurgie. Er is chirurgisch steeds meer mogelijk als cosmetisch arts en het is één van de snelst ontwikkelende vakgebieden, dus de mogelijkheden breiden alleen maar uit. Als je een ondernemershart hebt, zit je in dit vakgebied natuurlijk ook goed. Een eigen kliniek openen kan zeker tot de mogelijkheden behoren van je carrièrepad.

Mis je het ziekenhuis wel eens?
Soms mis ik het dokteren wel. Ik voel me meer een behandelaar dan een dokter op de meeste momenten. 

Had je bepaalde keuzes anders willen maken?
Nee, heel cliché, maar ik heb van al mijn keuzes waardevolle lessen geleerd. Ik heb door mijn reis veel nagedacht en geleerd over wie ik ben en wat mij gelukkig maakt, plus aan mijn tijd in het Radboud heb ik een hele leuke vriend over gehouden haha. 

Allerlaatste vraag, als er mensen zijn die ook cosmetisch arts zouden willen worden. Hoe zouden zij dat dan aan moeten pakken?
Cosmetisch arts is geen beschermde titel, ik heb een interne opleiding gevolgd. Je hoeft overigens niet per se arts te zijn, er zijn bij onze kliniek ook HBO-verpleegkundigen. Het is populairder bij patiënten dan bij artsen, dus op het moment staan er bij veel klinieken vacatures open! 

Wil je meer weten over Dionne en haar werk? Of heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze blog? Laat dan een berichtje achter op instagram via onderstaande buttons. Heb je vrienden of collega’s die deze blog interessant of inspirerend kunnen vinden, deel het dan met ze!