Blog 3: Administratie

Ik ben op zoek naar de mogelijkheden op de arbeidsmarkt met een doktersdiploma, maar er is heel erg veel te kiezen. Hoe maak je nou die keuze? Waar houd je allemaal rekening mee? Op deze website komt er elke week een blog online, de ene week over onderwerpen die die keuze beïnvloeden, de andere week ga ik in gesprek met een dokter die buiten het ziekenhuis werkt om een inkijkje te krijgen in een gemiddelde werkdag.

Deze week gaan we het hebben over administratie, want we kennen én hebben het allemaal. Het is vaak een belangrijk onderdeel van de werkdag, terwijl je voordat je start in een functie niet goed weet hoeveel tijd het eigenlijk kost en wat ‘de administratie doen’ dan precies inhoudt. Daarnaast vindt de ene persoon het fijn om achter de computer de zaakjes netjes op orde te hebben en wordt volledig zen van een lege inbox. Terwijl de ander er een bloedhekel aan heeft en het maar blijft uitstellen waardoor het papierwerk zich opstapelt. Wat voor type ben jij?


Voordat ik begon aan de studie Geneeskunde dacht ik dat je als dokter de hele dag aan het bed van de patiënt stond, nou dat had ik mooi mis! Administratie hoort erbij. Administratie in de vorm van dagelijkse notities in het patiëntendossier van je patiënt in het ziekenhuis of op de poli, een notitie over hoe het gaat met je patiënt, wat de bloeddruk is of hoe hoog de ontstekingswaarden zijn en wat de vervolgstap of onderzoek is, maar ook in de vorm van uitgebreide ontslagbrieven typen voor de huisarts, samenvattingen van Multi Disciplinaire Overleggen (MDO) en familiegesprekken. Daarnaast maak je medicatie opdrachten en orders voor van alles en nog op de computer. Een order om een foto te maken van hart en longen of een scan van het brein, maar ook voor bloedkweken, een urinesediment, het inbrengen van een blaaskatheter of de opdracht voor het dagelijks wegen van een patiënt. Orders, orders, orders. Het is denk ik voor mij dagelijks het meest gehoorde en uitgesproken woord.

Eerder dacht ik dat je als dokter de hele dag aan het bed van de patiënt stond, nou dat had ik mooi mis!

Voor mij begint de werkdag als arts-assistent in het ziekenhuis meestal met de overdracht waarbij alle opgenomen patiënten van die avond en nacht besproken worden door de nachtdienst gecombineerd met een onderwijsmoment. Daarna begint het visite lopen samen met de verpleegkundige over de opgenomen patiënten op de afdeling. Dit begint meestal ‘op papier’, dat wil zeggen dat zowel de verpleegkundige als ik achter de computer zitten en alle gegevens in de computer analyseren en een plan maken voor de patiënt. Dit neemt ongeveer de hele ochtend in beslag, omdat je met verschillende verpleegkundigen visite loopt. Daarna loop je langs je patiënten en ligt dan kort het plan toe, beantwoordt de vragen en doet, indien noodzakelijk, lichamelijk onderzoek. Daarna volgt de lunch gecombineerd met onderwijs (vaak achter de computer). In de middag zit je opnieuw veel achter de computer. Je krijgt dan supervisie van je supervisor, maakt ontslagbrieven voor de patiënten die met ontslag gaan, zet de ontslagmedicatie klaar, maakt alle orders van de ochtendvisite netjes af, je belt voor overleg met andere dokters in het ziekenhuis of de huisarts van de patiënt voor extra informatie en probeert bepaalde onderzoeken zoals scans met voorrang te regelen door opnieuw te bellen, je bespreekt je patiënten in MDO’s en zorg je dat de informatie in het patiëntendossier up to date is voor de avond- en nachtdienst. Vaak zijn er in de middag ook familiegesprekken waarbij patiënt en familie bijgepraat worden over de reden en het beloop van de opname. Voor mij is dat een van de leukste dingen, omdat ik dan dingen kan uitleggen en écht contact kan maken met patiënt en familie. Sinds corona wordt echter bezoek beperkt in het ziekenhuis en vindt dit vaak telefonisch plaats. Aan het einde van de dag draag je de patiënten, indien nodig, over aan de avonddienst en dan zit de werkdag er alweer op!


Als arts-assistent in het ziekenhuis, afhankelijk van het specialisme waar je in werkt, sta je ook weken op de Spoedeisende Hulp, loop je poli of sta je op de Operatie Kamer (OK), maar al met al komt er een hele hoop administratie bij kijken. Mijn werkdag bestaat voor ongeveer 80% uit administratie achter de computer, een stuk meer dan ik had verwacht. De administratielast verschilt natuurlijk wel per functie en per specialisme. Ik ben benieuwd hoe dat bij andere banen zit, want ik zou soms ook liever wat minder achter de computer zitten. Hoe zit dat bij jou? Laat het me weten via Instagram of Facebook!

Blog 1: Keuzes, keuzes, keuzes

In de bovenbouw op de middelbare school maakte ik de keuze voor de studie Geneeskunde, want ik wilde dokter worden en andere mensen helpen. Daarnaast was het ook erg fijn dat het duidelijk was wat je werd, namelijk dokter. Heel wat anders dan studies zoals Marketing, International Business of Economie, want tja, wat word je dan?!

Als ik daar nu op terug kijk was dat een erg naïeve gedachte, want ook als dokter zijn er vele verschillende wegen te bewandelen en vele keuzes die gemaakt moeten worden. Keuzes, keuzes en nog eens keuzes.  

Tijdens de studie Geneeskunde breng je de eerste drie jaar door in de universiteitsbanken (de bachelor), de laatste drie jaar loop je coschappen in het ziekenhuis (de master). Je krijgt aan het einde van je bachelor je coschapspoor, dat wil zeggen dat er voor de gehele drie jaar coschappen precies is uitgestippeld wanneer en in welk ziekenhuis je meeloopt met een bepaald specialisme en wanneer je de huisartsgeneeskunde gaat leren kennen. Ideaal zou je zeggen, maar aan de andere kant betekent dit ook dat je zelf niet hoeft na te denken en geen keuzes hoeft te maken. Dat laatste moet wel ‘ineens’ als je klaar bent. Je bent basisarts en moet kiezen: binnen of buiten het ziekenhuis? Klinische dokter of onderzoek?  Werken in een perifeer ziekenhuis (niet verbonden aan een universiteit) of academisch (wel verbonden aan een universiteit)? En welk specialisme wil ik dan eigenlijk?

De meeste kiezen ervoor om te gaan werken als Arts Niet In Opleiding tot Specialist (ANIOS), oftewel arts-assistent, in het ziekenhuis, ongeacht of zij een baan in het ziekenhuis of daarbuiten ambiëren. Maar zodra die eerste keuzes gemaakt zijn ben je nog niet klaar met kiezen. Stel dat je aan de slag bent in het ziekenhuis in het specialisme van jouw keuze, komen de volgende vragen al opborrelen: hoe kom ik in opleiding? Moet ik dan eerst promoveren of  kan dat zonder promotietraject? In welke ziekenhuizen kan ik allemaal in opleiding? Is het slim om al direct in een opleidingskliniek te gaan werken, of moet ik eerst ervaring opdoen elders?

Echter zijn er ook jonge dokters die niet weten of ze in het ziekenhuis willen werken. Dat kan met verschillende zaken te maken hebben. Sommigen vinden simpelweg de eerste lijn leuker, maar sommigen kiezen hier ook voor omdat ze een betere werk-privé balans willen, minder diensten willen, de sfeer in het ziekenhuis niet fijn vinden of niet kunnen wennen aan het behandelen van slechts een stukje van de patiënt door alle superspecialismen zoals cardiologie (alleen het hart), longgeneeskunde (alleen de longen), orthopedie (alleen de botten) et cetera. Als je hebt besloten buiten het ziekenhuis te willen werken komen er misschien nóg wel meer vragen naar boven. Wat is er allemaal buiten het ziekenhuis? En hoe kom ik daar? Hoe zien je dagen er dan eigenlijk uit? Wat is je salaris dan? Hoeveel vrijheid heb ik in het maken van eigen keuzes? Kan ik ook ZZP’er worden? Welke werkervaring heb ik nodig?

Een andere categorie van jonge dokters twijfelt überhaupt over het dokterschap, maar welke opties zijn er dan? Onderzoek? Management (ja, dat is helemaal lekker vaag..)? Bestuurlijke functies (en wat houdt dat in dan?)? Iets commercieels? Een eigen bedrijf? Coaching? De farmacie?

Een hele hoop keuzes dus. Genoeg om over na te denken! Ik ga in gesprek met verschillende dokters die minder voor de hand liggende keuzes gemaakt hebben om te ontdekken wat er allemaal mogelijk is met een doktersdiploma. Volgende week volgt de eerste blog en krijgen we een inkijkje in het leven van een dokter die het anders doet. Stay tuned!